Dokunmadım..! Kimsesizliğimin , Yoksul Soğuk Duruşlarına… Hiç hissetmemiştim Yalnızlığı Böylesine…! Bilmemiştim Aslında Yokluğunun Varlığım İçin Olduğunu…. Soramadım…! İçime Hapsettiğim Tüm Sorularu Bir Kenara İttim…! Gecelerimi Yastık Altına Gizleyip….. Soğuk Duvarlarımla İç Çektim…! Sensizdim….! Ve Sensizlik Kavşağından Bu Günde Geçti….! Kısacası, Bu Gün de MUTLU GÖRÜNDÜM….!!!
Bir sabah uyandığında, gözlerindeki yaşlar kurumadan, pencerenden bakıp dışarıya, havanın yağmurlu olduğunu görürsen, bilki yağmurun altında ıslanarak seni düşünüyor olacağım sevgili.))
Her isyandan sonra içimdeki seni sürgüne gönderiyorum sevgili S/aklımda olmanın kıymetini bil, aklımda olmamanın acısını çek diye!!
Keşke sana sorabilseydim; yoktan var ettiklerimiz, neden hep kendilerini yeniden yoka dönüştürür? Sen benim aşk sebebimken, neden ben senin ayrılık bahanenim? Bu kadar çok ayrılık sığdırabildiğimiz bir ömre aşk neden büyük geliyor? Hangi yakının uzağıydın ve sana verdiğim değeri hangi değmeze sattın?
Aşkın en acımasız yanı; Ağzından çıkmaya cesareti olmayan sözlerin, yürekte fırtınalar koparmasıdır”.
Gelsene dedi bana, Kalsana dedi bana, Gülsene dedi bana, …Ölsene dedi bana. Geldim, Kaldım, Güldüm, Öldüm!
“Anladığıma göre ben yalnız kalmayı öğrendiğim zaman olgunlaştım, başkaları ise insanlarla birlikte olma gereğini duydukları zaman.”
Özledim: -İmkanın varsa kaç gel, sana ihtiyacım var- demektir.. Bu yüzden “özledim” diyen bir kadına, “ben de” denmez….
Ahh! Gözleri gecemi aydınlatan güzel gözlü sevdiğim ‘Seni özledim’ diyorsam, Bil diye değil, gel diyedir.
En güzel Aşk zor olandır… diyorsun ama zora da gelmiyorsun..!eD
bilemiyorum…
dalga ile kıyının aşkını bilir misin? öncesinden başlayıp,sonsuza giden dalga, hep aşka kavuşma özlemiyle atılır kıyıya. dalga seven,kıyı sevilendir. dokunur parmaklarının ucuyla sevdiğine dalga ve döner hep geriye bilir kavuşamayacağını ama hep koşar kıyıya her bir dokunuşunda aşkına verir bedenini hesapsızca işte ben de seni böyle severim yar… yar,bilir misin dağ başında açan uçurum çiçeklerini? bilirler görünmeyeceklerini… sevilmeyeceklerini… koklanmayacaklarını… okşanmayacaklarını… ama inatla açarlar hep beklerler gelmeyecek sevgilinin onu kucaklamasını işte ben de seni öyle beklerim yar. yar,ipek böceğini bilir misin? onun kozasının içinde ördüğü ipliğe olan aşkını bilir o,ördüğü ipliğin kendisinin ölümü olacağını ama aşkına feda eder kendini. öyle verir kendini yarenine korkusuzca işte bende kendimi böyle veririm sana yar. yar,ağaçla meyvesinin aşkını bilir misin? meyvesini vermelidir ağaç yeniden doğmak için öyle zordur ki ayrılmaları verir meyvesini ağaç meyve tohum olur,tohum kök olur ve yeniden doğar ağaç kendi meyvesinden işte bende böyle yar; yok olmayı göze aldım,tekrar sende doğmak için.
Gözlerine bakmak bir dünyaya hakim olmak gibiydi; gözlerinin kahvesine dökülmüştü kaderime bu yüzdendir bir türlü senden vazgeçemeyişim.
Çok yorgunum. Asırlara değil sana seslenmek istiyorum. Şöhretten ebediyetten banane? İstiyorum ki bütün yazdıklarımı ve yazacaklarımı sen oku.
Beni sadece fotoğraflardan tanıyorsun. Sadece nasıl göründüğümu ve objektife nasıl baktığımı biliyorsun. Ama neler düşündüğümu ve neler hissettiğimi bilmene olanak yok. demiş biri..
Aşk uğruna gerekirse hayatımı veririm; fakat özgürlük uğruna aşkımı feda ederim.
Anlamıyor beni, bir şeyde diyemiyorum kaybederim diye…
Sevgili, ”üzülme ya sadece iki günlüğüne gidiyorum bu kadar çok özleme” diyorsun ya.? Sen biliyormusun ki, o iki gün dediğin zamanın bana iki ÖMÜR gibi geldiğini.!
Reblogladıktan sonra profilinizdeki resme tıklayın, sonsuza kadar sıkılmazsınız derim ben.
Bazen bir dostu özlemek, dünyanın yükünü taşımak kadar zor gelir insana. Koca bir dağ olup oturur yüreğine. Gecenin en kuytu yerine sığınır, uyuyamazsın. Bir tebessüm iner yüzüne; en kötü gününde yanı başında duran mahzun halini hatırlarsın. Ya da bir yaz günü, çeşme suyu serinliğindeki selamını. Çıkıp gelse şu an, söyleyecek söz bulamazsın. Konuşmak beyhude bir çabadır belki, onu halinden de anlarsın. Çünkü, çocuk gözlerinden dökülen öfkeyi yakalar; sadece sen korkarsın. Ne gailesi dünya hayatının, ne de yeni arkadaşlar. Yerine hiç kimseyi koyamazsın.
