Asanusta

Bazen insan geç kaldığını bilir ve yüreğini susturur,susarsın hiç anlatmadığın kadar çok şey anlatarak!!

Hep hayallerinde kalır bir hayal kadar uzak o bir hayal kadar yakın artık sana Bir yabancıymış gibi gözlerimden kovulur Herşey istediğin gibi olsun Uzaktan da severim

Boş boş seviyorum demekle olmaz; Göstereceksin sevdiğini, Hissettireceksin.. Yapamıyor musun! O zaman yoldan çekileceksin..

ben sen sen dedikçe kader kulağımı büktü birden; anladımki kader çekti ellerini benden….

İçinde bulunduğumuz İçten gelmeyen dilden dökülen savaş Pusudaki kelimelerin damla damla aktı içime Her ateşinde vurgun yedim Her bakışında aldandım Bana her kanışında sana bulandım! Miladını bile bilmediğim bir zamanda yaşıyoruz şimdi

Bu kadar kalabalığın içinde ben sadece seni görüyorum sevgili, hayallerimde de yüreğimde de hep sen varsın, ne tarafa baksam sen varsın sevgili.)) özlediğim, birtanem..))

kalabalığın uyumuna inat, hayalin gerçeğe değdiği yeri seviyorum.

Bazen bir şarkıya binip, kulağının dibine kadar geliyorum.Farketmiyorsun.

Havanın güzelliğinden midir bilinmez İçimdeki kelebekleri anlamlandıramıyorum Buram buram bahar kokuyor dışarısı Ne mutlu bana bahar oluyorum Sen kokuyorum git gide Ne mutlu sana , Seni Seviyorum!

Sen ne kendini bilmezsin be inek! Kaldır gözlerinin perdelerini Araftan çık artık Yap gerekeni Git! Eğer gönlünden geçmiyorsam Ama eğer kalacaksan Söyle sevdiğini Karanlığa saklama gizlerini ..

Çok kitap okudum Kimi zaman kahraman ben oldum Kimi zamanlar benim kahramanlarım oldu Sen! Kitabına diz çöktüğüm Sen ki en büyük kahramanım Satır satır okudum seni Saniye saniye ezberledim Karmakarışıktın, şüpheli, çaresiz Anlaşılmazdın sen , anlamadım Öyle ki sende anlatamadın derdini Henüz geleceğin ne getireceğini dahi bilmeden Evvel zamanlarda yitirdik birbirimizi..

Yaşanmamış neyimiz varsa gözümü kırpmadan keşkelerimizin taburesine çoktan vurdum. Çığlıklar arasında ölüşleri öpüşlere çevirmeyi öğrendim. Sende hiçbir zaman pişman olma. Unutma sevgili sen benim iyi ki diyebildiğim tek doğrumdun. Bu yüzden başını eğme, başımı eğdirtme. O söylediğim ilk sözüm ise hala son sözümdür…

“Benim acım birinin gülüşüne sebep olabilir,Ama benim gülüşüm asla birinin acısına sebep olmamalı “

Koşullar ağırdı ve ben seni o zamanlarda da seviyordum………..

Neden bu sessizlik, neden bu susuş, neden bu sükût; neden, neden, neden?

Gün dönüşe dursun Koyu-kapkaranlık Bir bilmeceye. Sen yine de Gün batımı renklere bürünüp Yaşamın soluğunu üfle Geceye…

.Bir ilkbahar sabahı güneşle uyandın mı hiç Çılgın gibi koşarak kırlara uzandın mı hiç Bir ilkbahar sabahı güneşle uyandın mı hiç Çılgın gibi koşarak kırlara uzandın mı hiç .. Bir his dolup içine uçuyorum sandın mı hiç Bir his dolup içine uçuyorum sandın mı hiç Geçen günlere yazık yazık etmişsin gönül sen Öyle ise hiç sevmemiş sevilmemişsin gönül sen ….

Yollara yüreklerini dökerler sonunada bekle derler.. Ama hep sevgidir aşktır deyip gelmezler.. Adı BİZ olsun..

Uzaklığını unut..Ellerini uzat sadece…Zamansızlığını bırak..Kal bende..Gitme…Tut ellerimi..Topal olsa da yürüdüğümüz yollar yanımda kal..Gölgelerin yeter bana..Yüzü kirli, yüreği yaralı cocuğum ben.Şefkatine al beni..İçine çek beni..Sonra da hiç bırakma..Kanatlarımı salma uçurumlara….Bırakma beni ” bana ” ..Hep sende kalayım…

İçime attım bana ağır gelen tüm gerçekleri… Sustum.! Yuttum soğuk sessizliği.! Suçlamadım suçlayamam kimseyi… Çünkü ben getirdim bu hale kendimi.. Gitmeler yormaz beklemek kadar gelmeyecek birini… Ve hiçbirşey bir kargaşanın içinde yalnız kalmak kadar koymaz… Hep bildim yerimi; ne bir adım geride ne bir adım önde… Şimdi bu yorgun ve yanlız gecede hesap soruyorum yüreğime BOYUNDAN BÜYÜK SEVMEK SENİN NEYİNE…