Ölüm Kokuyor Nefesin” diyor dudaklarından rujları taşmış kokana fahişeler hayal kurguları yaratıyor beynimde seksepalligin akustik orgazmına yetiren yapmacık ve iş bilen cilveleriyle usulca kapanıyor gözlerim kalbine intihar süsü vermiş geçkin bir hayata…. Ahhhhhh… Aşk’ın yargısız cinayetlerini anlatıyor tuvaller bütün ressamlar griye boyadılar kendilerini bir duyabilsenizhüznün tarihçesini yazıyor her düşen yaprağa tutunan yitik sesler ….. Göz yaşlarımda biriken uçurtmalrı BABAM siliyor acı ve şarap yüklü sabır simyasıyla … Kırık Tahterevalliler yıpranmış misketler ve seytan uçurtmalrı var kanayan ve dökülen rüyalarımda…. Kelebek tozları değmiş küçücük parmaklarıma oynatarak mavimsi cocukluğuma dönmek isterdim bir büyüyle… Sesler çogalıyor Çıglık oluyor kaybettikçe anlamını günaşırı kırgınlıklar doluşuyor odama aynalar kendi içine dönüyor ve zaman silsilesinin uzanmasız bir anında inzivaya çekilen fenomenler….. Bazen susmak bir haykırıştır diyorum kendime utanç bir teselliyle çünkü sessizlik bir elzemdir bu demde korkumuzun yanagında uyurken TANRI….. Sevişmelerimi sarsılmadan yarıda bıraktıran o lanetli muskanın bakir kızılcıkların kanıyla kirlettigi herhangi bir yataktan kanter içinde uyanıp sağlıga zararlı bakımından YAS(al-uyarı)LI bir sigara yakıyorum nefes nefese…… Bütün düşler (di-li) geçmiş soyut zamanlardır ve yaşamak tedavül vurgunu sevgilerdi artık…. Gölgemin mahmur telvesinde fal bakan rüzğarın hünerli elleri bile dindiremiyor Narsist AŞK’ların içimde bıraktıgı yanlızlıgın FEODAL acısını… Geceden kalma bir Valdepenas kadehi uzatıyorum kendime dışarıda bol kafeinli şiirler düşüyor sokaklara yağmur yerine bir yanıt arıyorum yaşama dair olan… çiylerde yakamozlar yaratırken ve çıngıraklı körler gibi dolaşırken bulvarlarda granir yüzlü melekler çöl istisalıs yıldızlara dudağınkai ıslaklıgı veren BEN hisleri idamlık şeytanların beşiginde büyüyorum şimdi çaresiz mekruhi sevgiler misali YIKILMIŞ….!
↧