Asanusta

İki seçeneğin var. Ya beni hiçbir zaman unutmazsın, bu birinci seçenek. Ya da ben kendimi hiç unutturmam, bu da ikinci seçenek. Karar senin.:)

Bir gün umut,bir gün hülya tükenir,bir gün uyku,bir gün rüya tükenir,Her saat dünyaya sarılmak ne ki Bir gün mecal,bir gün dünya tükenir…

“Ne geçmiş vardır ne gelecek; sadece sonsuz bir şimdi vardır.”

ah be çoçuk ah! seninki, masalda ki pamuk prensese aşık olmak değil.. uyutulduğun ninnideki bostana giren danaya yüreğini vermek..

Cesaret edemeyeceğim birşey olursa birgün, bunu sana söylemeyeceğim farkındasındır umarım …

ne sustum,ne söyledim ne zehri var dediler, ne kahrım var bildiler…….. içimde olanı bir Allah’a açtım…… ellerimi yukarıya kaldırdığım her an bir melek düştü avuçlarıma, sen diye değil, aşk diye sevdim……. sevgi olsun da nasıl olursa olsun…..

Bir kadın sizinle delice tartışabiliyorsa sevinin çünkü susmuş bir kadın için bitmişsiniz demektir.

onlar love derler bizim sevdamıza olsun.. lav/dır her iki dilde de aşk.. onlar yapabilmeyi can arkasına saklar bizler ruh doldururuz canla maharetlerimize ustaca.. elbette iskender de sevebilir/eğer can varsa lavında bazı aşklar bitmesi için yaşanır. Bazı doğum günleri kötü geçer. Bazı romeolar julietleri iplemez… Boşver Kim aşktan Ölmüşki…

Sevgide fedakarlık yolunu bulamayanları; Asla gönül kapınızdan içeri sokmayın….’

Neden konuşmuyorsun diyorlar bana,Sessizliğimin gevezeliğinden zaman kalmıyor ki konuşmaya…Kalbimle anlaşma yapmış sanki bütün susmalar,Sussam;kalbim kanıyor,Konuşsam;kelimelerim yakıyor!…Şimdi yüreyim,mevsimlerden “Gözyaşı İklimini”yaşıyor,Son zamanlar da sağanak var yüreğimde,Geziyorum altında her damlasını içime işleyerek,Lal oldu dilim dünyaya.Konuşsam;yağmur yağıyor,sussam,harf harf göl oluyor yüreyim…Anladım ki,”Sana Su/Suyor Ömrüm…

Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne Tuttum, ta içime oturttum seni Aldım, okşadım saçlarını, öptüm İçtim yudum yudum güzelliğini Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette Bendeydi özlemlerin en korkuncu Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan, Aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu Sevdikçe tamamlandım, bütünlendim Biri vardı ağlayan gecelerce Biri vardı sana tutkun; o bendim Ben seni sevdim mi? Sevdim en büyük En solmayan güller açtı içimde Ömrümü değerli kılan bir şeydin Sen benim bozbulanık gençliğimde Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya Bir çizgiye vardım seninle beraber Ve bir gün orada yitirdim seni Ben seni sevdim mi? Sevdim, ya sen beni ..?

düzdedir yar düzdedir yar zülfüm düzdedir nice güzeller sevdim hala gönlüm sendedir

Dinsizlik, densizlik, donsuzluk çağını yaşıyoruz. Ahlak, fazilet, iffet, haya, utanma şişeleri taşa çalınıp kırıldı. Çirkinlikler, kötülükler evlerin içine kadar girdi. Fısk fücur, rezalet, isyan tuğyan, kepazelik aldı yürüdü. Altın Buzağı ve ultimate yaygın ve aşikar hale geldi. İşin en kötüsü insanların çoğu bunlara kanıksadı.

“Sevmeye layık olmayanı hatırlayarak değerli etme! Dönmek mi istiyor, bir şans daha verme. Unutma; sevgi yürekli olana yakışır..”

Bu aralar ellerim hep üşür benim. Doktor ‘kansızlık’ der, ben ‘sensizlik’ derim .

Şimdi ten tene olsak ne fayda, Artık aramızda bir ceset gibi boylu boyunca yatan mesafeler var. Ben sana işlediğim günahların cehennem sıcağında seni ısıtırken, Tenin şimdi kim bilir kimlerin dudağında meze. Ben senin yokluğunun hastalığında ateşler içinde yanarken, Sen şimdi kim bilir kimlerin yatağında soğuyorsun…