Asanusta

Bazen dünyanın en zor mesleğidir… kendi duygularına tercüman olmak…

日暮柳浪闻莺（杭州） (by MinliangChen)

Sevgimden barınak yaptım Saçlarımdan parmaklık Gözlerimden ışık Düşüncelerimi serdim önüne Sığınağın olayım diye Seni öyle bir yere koydum ki Kıskandım Kendimden bile..

Derinin rengi insanları farklı kılmaz… İyi iyidir ; Kötü kötüdür…

Seni hiçbir zaman affetmeyeceğim”, içerisinde “Seni hiçbir zaman unutmayacağım”ı da barındırır

birazfazlateoman:

http://fizy.com/#s/1ago1f

Acıtıyor güzelliğin, farkında mısın?
Tenin esmer, ruhun sarışın.
Çağırıyorsun günaha, sen şeytan mısın?
Tenin sıcak, tenin kıvrak, ruhun sarışın.

Sen Beni; Allah’tan İstemesini Bil… Ben Dua Olup Yüreğine…Amin Olup Diline Düşmeyi Bilirim Sevdiğim…

Zahmet Etme Yolcu Etmeye; Giderken Yolumu Bulmayı Da Çıkarken Kapıyı Çekmeyi De Bilirim…

seninle el ele,deniz boyunca tasalardan uzak bir çift yıldız gibi kayıp gecede küçülüp küçülüp uzaklaşarak türküler çağırsak.

mehmetc:

Fakiriz lan

Adımlarken Galata kulesinin daracík basamaklarını. uçup uçmayacağını bilmiyordu Hazerfen, bir tek şeyden emindi yanlızca; İnmeyecekti yürüyerek çıktığı merdivenden…

Sevecekse “insan” asanusta gibi sevmeli… bir ömür âmâ gibi gezse de .. sevdiğini kokusundan görmeli… Ölecekse “insan” gibi ölmeli… sallarken kılıcını besmele ile.. ölürken katiline bile gülümsemeli..

Derler.. Çok hızlı yaşarsın, yavaş git derler. Yavaş yaşarsın, ölü gibisin derler. Orta halli yaşarsın, monotonsun derler. Gülersin, ne gülüyo bu deli gibi derler. Ağlarsın, bunalım derler. Susar dinlersin,dilini mi yuttun derler. Konuşursun, sus bi artık derler. Çalışırsın, amele derler. Yatarsın, beleşçi derler. Kısacası derler de derler… İnsanı candan ederler sonra anlarsınki gelmiyor artık geriye geçen günler. Ona buna kulak vermeye bir son ver, yoksa onun bunun lafına baktı böyle oldu derler..

bayramlıklarını giymiş çocuklar gibiyim kabıma sığmadım ezbere aldığım düş kırıklıklarımı kaç acı varsa kalbime sapladığın adımla başlıyor senle başlıyor buruk hikayeleri..