”Sesini duymadan geçen bilmem kaçıncı gün. Artık saymıyorum, sayamıyorum. Ben senin aklının ucundan bile geçmezken, sen nasıl aklımı başımdan alabiliyorsun, anlamıyorum. Eskisi gibi anlamaya çalışmıyorum da zaten. Ben sadece özlüyorum. Sadece bekliyorum. Özlemek zaman geçtikçe daha çok acıtıyor. Beklemek her geçen gün daha çok bitiriyor.”
Kolumuzu ısırarak yapardık saatleri, Sanki daha o kadarcıkken zamanın canımızı yakacağını anlamış gibi.!!