Damarlarımdan dökülen kanın kokusunda mutsuzluk… inanç kustum kokusunda hiç anlamadım,anlamadıklarım da hayat gizli… sen yoktun ben yoktum aslında o da yoktu bazen kandırdık bazen inandık tüm yalanlarımıza inandırdık herkesi ve hayat dedik yapılması gerekenler mutsuzluk zorunlu alışkanlıklarımızı atamadık hiç mutsuzluğumuzu atamadık damarlarımızdan… hep karanlık köşelerde ne var diye merak ettin odanın içinde gezinirken oysa bakmaya bile korkar olmuştun..
↧