belkideobiri:Tutamadım ellerin yağmur olsun Sevip de doyamadım Öpemedim gül tenin baharın olsun Sarıp da kanamadım Ördü kader ağlarını Kırdı yine kollarımı al, bir canım var al senin olsun Ördü kader ağlarını Kırdı yine kollarımı al, bir canım var al senin olsun Tutamadım ellerin yağmur olsun Sarıp da doyamadım Öpemedim gül tenin baharın olsun Sevip de kanamadım Ördü kader ağlarını Kırdı yine kollarımı al, bir canım var al senin olsun Ördü kader ağlarını Kırdı yine kollarımı al, bir canım var al senin olsun Günü geçmiş sevdalarım var benim Eskimeyen,yürek acıtan Tam ortasındayım sevdanın Sen ise hep uzağındasın kalbime açtığın büyük yaraların Ne kadar uzaksan, o kadar yakınsındır sevdama Ama, ama sen benim hep uzağımda Al şimdi sana uzaklardan son veda Hoşçakal güzel insan, Hoşçakal… Bu sana son veda!
Çocukluğumdan kaçırmaya çalışıyorum her seferinde yaşanmışlıkları..
Bavullarla,uzun yolculuklarla,bitmek bilmeyen susmalarla,savurup atamadığım hislerim,göz yaşlarımla…
Ne zaman kaçıp gitmek istesem korkularıma çarpıyorum her adımda. Kırık dökük kalıyorum yolu daha yarılayamadan.. Kalbimi anlayamıyorum,anlamaya da çalışmıyorum. Acı duyduğum her hücreme göz yaşlarım esir olmak istiyor. Göz yaşlarım inkar ediyor ama.
Çünkü sığınabileceğim o son kıyıyı kaybedemem. Küçüklüğümde kaçtığım,çırpınarak o küçük dünyama devam etmeye çalıştığım o limanı,o denizi,o hayali kaybedemem. Ellerimden kayıp gitmesine izin vermemeliyim çocukluklarımın,kaçışlarımda bile bulduğum huzurun.