“Sormayın neden öyle bakıyorsunuz diye , vicdanınız rahat mı ? “
ARIYORUZ!
25 şehit+10 şehit+ 5 şehit, binlerce şehit.. Artık sürekli şehit verir hale geldik, artık insanımız alıştı, artık, artık.. Hangisine ağlıyoruz? Hepsine. Bu ülkede göz yaşından çok kan akıyor artık. İster terörist saldırısı olsun, ister kaza. Can candır, kürtaja günah çocukları öldürüyorlar diyorlar iyi hoş, peki ya ölen gencecik daha bir sürü hayalleri olan genç çocuklar? Onların günahı yok mu? Onların vebali nasıl ödenecek? Hepsi sadece sorudan öteye gidemiyor malesef artık. Canım yanıyor lan, hem bazı sebepler hem de annem aklıma geliyor. Geçenlerde televizyonda bir şehit annesi dövünüyordu ”ben sebep oldum” diye. ben sebep oldum. bu cümleyi duyduğumdan beri düşünüyorum. Ben sebep oldum… neden böyle dedi ki bu elleri öpülesi anne? neden? ”git gel yap askerliğini de iş bulalım sana.” çünkü bu ülkede askerliğini yapmayana iş yok!!! ”git gel yap askerliğini de iş bulalım sana. işe girdikten sonra ancak evlenebilirsin.” çünkü bu ülkede askerliğini yapmayana iş yok. Eş yok!! annesi diyor tabi, git gel diye.. Bana da diyor annem. Git yap şu askerliği de aradan çıkar diye. Çıkaramıyorum işte anne. Görüyorsun, kimse çıkaramıyor.. Orada o anneyi gördüm, kendi annem geldi aklıma. Ben öldüm, orada ben de öldüm. Annemin öyle ağlıyor olmasını düşündüm, aklım gitti. Bir askerin babasını sedyeye koyup götürdüler hastaneye; adam ağlıyordu, ”oğluuuuum” diye diye kendinden geçti… Göz yaşlarını sildi.. ama kimse, hiç kimse; ”vatan sağ olsun” demedi. Yüreği yanan bir babanın dediği gibi; ”vatanınız batsın”. Başımız Sağ olsun Asker!! SAĞ OL!