Şimdi gidiyorum.. Seni sevmediğim için değil, Aksine seni çok sevdiğim için gidiyorum.. Sensiz yaşayamayacağımı anladığım için gidiyorum. Söküpte kalbimi kendi ellerimle, Kanaya kanaya gidiyorum.. Yüreğimin kanı gözlerime vuruyor.. Damlıyor yavaş yavaş ciğerime.. Kızma bana.. Gücenme!.. Sanmaki mutluyum, Sanmaki mutlu olacağım sensiz.. Ama sen hep mutlu ol.. Dayanamam gözlerinde karanlıklar görmeye.. Tebessüm hiç kimseye yakışmamıştır bu kadar.. Hiç kimsenin gözleri değil böyle ışıl ışıl Ki ben destanlar yazabilirim, Ki ben yazılamayan şiirleri yazabilirim gözlerin üstüne.. Şimdi gidiyorum.. Sanmaki istediğim için.. Sanmaki başka göz değdi gözlerime.. Sanmaki aklıma düştü bir yaban çiçeği.. Senden başka isim yok yüreğimde.. Çok istedim oysaki, Uzatıpta sana ellerimi “NE OLUR GEL BENİMLE ” demeyi.. Diyemedim.. Biliyorsun ki kilitlemeliydim dilimi.. Bunu dilemek acı verecekti çünkü.. Dileğim seni yaralayacaktı.. Çaresizliğine bir düğümde ben atmış olacaktım.. Kanayacaktın.. Biliyordum ki, İmkansızdı benim olman.. Sen zaten hiç benim olmadın ki.. Ben hep öyle sandım.. Ben kendi kurduğum hayal dünyamda yaşadım. Korkma istemiştim yaban gecelerde.. Kimsesiz hissetme kendini.. Yalnızlığın kokusu bulaşmasın üzerine.. Sen hep misler gibi kok sevgimle.. Desteğe ihtiyacın olduğunda, Beni, hep bulasın yanında.. Omzundaki sevgi dolu, Şevkat dolu ellerimi hisset daima.. Yapamadım.. Ben sana belkide, Hiç doya doya bile sarılamadım.. Zamana karşı bir yarıştı hep bizimki.. Hep dakikalarla sınırlıydı kucaklaşmalar.. Ben aklımdan çıkarıpta, Koşar gibi geçen, Ve gidişini gösterecek zamanları, Korkuyla takip etmekten.. Seni koklayamadım bile, Ciğerlerimin içine çeke çeke.. Şimdi gidiyorum.. Sanmaki isteyerek.. Severek gitmek, Ne demek bilir misin sen? Yarin ağzından çıkacak tek bir “GİTME” ye muhtaç olmak.. Ve dese bile kalamayacağını bilmek.. Nasıl bir kanamaktır bu? Nasıl bir yanmaktır ki, Çare yok söndürmeye.. Ben tüm yangınlarımı alıp gidiyorum.. Daha kanı kurumamış yaralarımı.. Okuduğum bir şiirin tek bir mısrasında.. Tekrardan kanayacağını bilerek gidiyorum.. O yaranın hiç kapanmayacağını bilerek gidiyorum.. Binlerce isyana yenik düşüyor beynim.. Zamansız karşılaşmamıza duyduğum nefreti, Denizin derinliklerine fırlatarak gidiyorum. Yinede hep şükrederek seni tanıdığıma. Yüreğimin en güzel yerini doldurup taşıran, Tüm İYİKİ’ lerimi alarak gidiyorum.. Gidiyorum.. Yine senin yanında yürüyebilmek için gidiyorum.. Seni kaybetmeye dayanamayacağımı bildiğim için, Seni hep kazanmak için gidiyorum.. Ben seni bitirmek için değil.. Ben sana yeniden başlamak için gidiyorum
