‘gerçek’ olmayan maskeleri takarak yol alan insanlardan düşen parçaları, yarattıklarını, nesnelerini, kavramlarını ya da anlamlaştırmaya çalıştığı somut gibi gözüken ama soyut şeylerine kanmamak gerek. bu kimi zaman bir ev, araba olur, kimi zamanda bir kadına sahiplenmekle, elde etmekle aynı kapıya çıkar. hatta kültürel ve bilgi anlamında da biçtiğiniz, önemsediğiniz şeyler anlamsız hale dönüşebilir. yoksullukta, zenginlikte bir ‘araba’ yla, banka hesabında bulunan miktarla kıyaslanamadığı gibi, bir ‘üniversite’ bitirmeklede derecelendirelemez. sınırı olmayan tek şey gerçektir, aşktır. kapanışı celaleddin’ den yapmak istiyorum: “aşk etinden topuğuna kadar işlemiş bir nasırdır. ya canın acıya acıya adım atacaksın ya da canını acıta acıta söküp atacaksın. her iki yolda da tek bir gerçek olacak. canın çok ama çok yanacak.” mevlana celaleddin rumi yukarıdaki tüm yazının kelimeleri çok kısa bir zamanda seçildi ve cümleler yine çok kısa bir zamanda oluşturuldu ve buraya, bloğuma, “sınırı olmayan tek şey gerçektir” başlığına döküldü, yazıldı. bu yazının ilham kaynağı, beni bu yazıyı yazmaya iten ve daha fazlasını düşündüren ve de düşündürmeye devam edecek kişi mevlana celaleddin rumi’ dir. eserlerini okumaya başlamadan bunları düşünebilmek güzel bir duygu. hayatta tırnaklarınızla geldiğiniz noktada durup, geride yapmış olduğunuz, yaratmış olduğunuz binanın aslında hiçbir anlamı yok. bu çok acı bir şeydir aslında. yani bu acıyı pek yaşamamanızı dilediğimden dolayı burada, bloğumda bu yazı paylaştım desem daha doğru olur sanırım