Bazen istediğin kadar iyi olmaya çalış insanlar bunu görmezden gelir. Onlar kırılmasın diye en çok kendini kırarsın, onların yerine üzülürsün çoğu zaman. Mutlu olduğunda paylaşmayı bilirsin. Ama onlar, onlar hep sadece üzgünken ve sana ihtiyacı olduğu zamanlarda yanında olur. Aynı bizim bazı şarkılara yaptığımız gibi. İhtiyacımız olduğunda dinleriz sadece, unuturuz sonra. Sanki hiç çalmamış gibi o şarkı, sanki bütün bir gece bizimle geçirmemiş gibi. Yada sigaramıza eşlik etmemiş gibi. Garip geliyor. Ben onları her halleriyle severken, onların sırf ben olduğum için benden uzak durmalarına anlam veremiyor. Kelimeler dalgalar gibi yükseliyor, boğuyor o cümlenin içinde. İçindekini boğuyor. Sonra kendinde arıyorsun suçu. ”Ben mi yaptım, ben mi istedim?”. Hikayem böyle yazılmış. İstesem de istemesem de bunu yaşamak zorundayım ben. Beni anlamanızı beklemiyorum, ama benim kendimi anlayamayacağım şeylere de sebep olmayın. Bu yaşamı erken kesersem mutlu son olur belki, ama yapmak istediğim şey bu değil. İstediklerimi yaşamak istiyorum. Hepsi bu.
Ve inanın bazen sevmek yetmiyor, karşındakini de düşünmek lazım.
Seni takmayanı sen hiç takma.. Konuşmayanla asla konuşma.. Yalanını yakaladığın kişinin düzeleceğini düşünme.. İnsanlara doğru değer ver.. Hak etmeyenleri sil.. Kimseye yalvarma.. Asla dönüp de arkana bakma.. Hak ettiğin sevgiyi alamadın mı.? kendini üzme.. Sorun sen değilsin.. Kafanda bitirdikten sonra iki çift tatlı söz iki damla göz yaşı için asla yumuşama.. Seni sevenleri ve kullananları ayırt et.. Seni dinleyip anlamaya niyeti olmayanlarla tartışma.. Kendine saygını yitirmene neden olacak hiç bir şey yapma.. Göz göre göre su birikintilerine taş atma mutlaka üzerine sıçrar.. Kendinin herkesten önemli olduğunu unutma.. Gözyaşlarının değerini bil.. Onları hak etmeyenler için harcama.. Kendini sev…!!