Giderken bana en çok koyan ‘SENİ TANIYAMAMIŞIM’ sözündü… O an neye uğradığımı şaşırdım aslında… Ona belli etmeden kısık bir sesle: -‘Ben senin için kendisinden vazgeçen, hayatta herkesi, herşeyi karşısına alan, senin için gecelere dost gündüzlere düşman olan, kendi akıttığı gözyaşında boğulan, hiç bir karşılık beklemeden seven, onca acıya üzüntüye rağmen asla pes etmeden bekleyen, tek bir gözyaşına dünyayı karşısına alan, bir tarafa saçının tek bir telini diğer tarafa dünyayı koyacak olsalar… O tek saç telini seçecek kadar çok seven…’ kişiyim ben… Ya sen, SEN KİMSİN…