Ve; Bıraktım,ilk cemrede törpülenmiş düşlerimi, Toprak kokusu tenini, Rüzgara nispet yapan saçlarını.. İle; Bağlanmış tüm aşk sözcüklerini astım gırtlağımdan kalbime. Nasırlı dudaklarımdan,gülüşlerini çektim, Kaldırım taşlarından beni terkedip gittiğin izleri aldım, Yok’oluyorum. Ki; Seni sevmemek,günahtı, Seni öpmemek,intihar, Seni yaşayamamak,ölüm, Sana sarılamamak,işkence… Gelmeyeceğini bildiğim halde,döndürüyorum dünyayı,votkanın dibindeyken.. “Geçmişin kalabalık olmayabilir ama unutma geleceğinde parlak bir yalnızlığın var.”