Şimdi bana onu anlat deseler anlatamam ki seni. Seni nasıl anlatabilirim ki? Kelimeler anlamsız cümleler basit kalır. Mesela en basitinden “seni seviyorum” çok basit, herkesin söylediği bir cümle değil mi? Benim için öyle değil işte anlıyo musun? Sen nerden anlıcaksın ki. Sen sensizliğin ne demek olduğunu bilemezsin ki. Aslına bakarsan bende sensizliğin ne demek olduğum tam olarak bilmiyorum. Ama sensizliği hissettiğim zaman birden ağlayasım geliyor, moralim bozuluyor, hiç kimseyi görmek istemiyorum. Herşey ters gidiyor. Kendimi bir odaya kapatıp ölene kadar orda kalmak istiyorum. Çünkü sensizken herşey ve herkes anlamını yitiriyor. Anlıyor musun? Ama sen nerden biliceksin ki sensizliğin ne demek oldugunu? Boşversene.
”Arkandan sana KENDİNİ BEĞENMİŞ diyenlere söyleyin doğru söylüyorlar.” ;))