Aynı sahne, aynı perde, aynı oyuncularlayım. Bir sen yoksun, bir de kaybolan umut. Yine aynı satırlara vur beni, sabahın yok saatine kur hadi. Serseri rüzgara sor beni yapraklara sonbaharın dolsun. Ben kendimi şehrin boş sokaklarına vurdum. Bir hayal kurdum. Sen yanımda olmasan da ben seninle kaç kere öldüm…