Asanusta

“Bülbüle sordular: ‘İlham gelmeden ötebiliyor musun?’ Bülbül cevap verdi:’Beklemeyle ilham gelmez. Ben ötünce gelir, ben susunca gider. Hangi kuş ötmüş de sesi çıkmamış? Size bir sır vereyim mi? Aslında ötmem için güle bile ihtiyacım yok benim. O, işin bahanesi. Ben bülbülüm. Gül olsa da bülbülüm, olmasa da…”

KALP KİLİT’DİR..! Her Kalbin Anahtarı da FARKLIDIR..! Ne Kadar Zorlarsan Zorla, YANLIŞ ANAHTAR DOĞRU KALBİ AÇAMAZ…!!!♥

.!!!♥Öyle sevdim ki, avuç dolusu sanma, yürek dolusu kadar. Öyle bir özledim ki, bütün tutuklulara yetecek özgürlük kadar. Her yanımda olmadığın anı üst üste koysam, güneşe ulaşacak kadar. Yan yana dizsem, dünyayı bin kez saracak kadar. Ben seni böyle sevdim işte yar, az gelir aş, ekmek hatta su. Ve az gelir soluduğum hava, ille bir ölçü sorarsan. Şekli bütün sevenlerin yüreği, evren kadar bir hacim, everest kadar yüksek, Ağrı dağı kadar da ağır. Adı dersen, içimdeki sen kadar. Asil ve gerçek..

ceyhunerdas:

dost

birazuyu

susvesarilmayadevamet:

Söylemek istedim. eyle yani

birazuyu

susvesarilmayadevamet:

Bilsen de bir şey farketmeyecek çünkü.

birazuyu

dengesizpickurusu:

Açık ve net.

birazuyu

Ah be çoçuk ah! seninki, masalda ki pamuk prensese aşık olmak değil Uyutulduğun ninnideki bostana giren danaya yüreğini vermek

hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz. bir ömür karşılığı , bir ömür yani ne saçma… bahar mıdır bizi bu hale getiren ? galiba. ben her bahar aşık olmam ama her bahar gitmek isterim. gittiğim olmadı hiç , ama olsun… istemekte güzel …

’ Unutma biz sevgili değiliz” dedi, cebimdeki son parayı da komodinin üzerine bıraktım çıkarken ..

Mektup yazdım acele Al eline hecele Mektup benim vekilim Al koynuna gecele Akşamın karanlığı Çekerim ayrılığı Çok zamandır gelmiyor Mektubun karşılığı Elimle diktim yelek Ne hurisin ne melek Bu benim genç yaşımda Neler etti bu felek

Sonra neden olduğunu bilmiyorum ama onu sevmeye başladım, Bunu yapmak için doğmuş gibiydim, işini çok iyi yapan bir mühendis gibi çalıştım, koklayıp içime doldurdum, öpüp dudağıma işledim. Sonra adıyla seslenmeyi kestim.”aşkım” ya da “sevgilim”der oldum, o da öyle demeye başladı. Birbirinin aynı iki objenin bir araya gelmesi gibi bir şeydi bu gittiğimiz her yere,en az birbirimiz kadar yakışıyorduk…. Bir gün, ayrılmamız gerektiğini söyledi. Buna anlam veremedim, ona “neden” diye sorduğumda, beni artık sevemediğini söyledi. Bunu anlayamadım, anlamak istemiyordum, biliyordum bunu anlasamda hiç bir işe yaramayacaktı. Sonra bu yazının sonuna vurucu bir son yazmayı düşündüm, gerek yoktu..ilk cümleyi kullanmak istedim. “Sonra neden olduğunu bilmiyorum ama onu sevmeye başladım.” Çünkü hala devam etmekte olan tek şey buydu, vurucuydu, sizi bilmiyorum ama beni hala öldürüyordu.